Widzę ich, zupełny trwanie ich widzę. Jest mi zimno, coraz to w wyższym stopniu zaś bardziej, czuję, że moje kości twardnieją, zamarzam, nie czuję zimna, jest miło oraz ujutno – ciepło. Widzę ich, skończony trwanie ich widzę, jakbym miała nim oczyma zdjęcie. Mamusia, Tatuś, Feluś, comes Rutkowski… W pewnej chwili ogrodzenia zrobiło się okropnie zimno, czułam iż mam lód w zamian kości, potem przezornie wraca mi dotyk w rękach oraz nogach, nie wiedziałam co się ze mną dzieje, nie mogłam się ruszać nie wiedziałam gdzie jestem. Widziałam obojętnie jaki ludzi. Kobietę, zaś trzech mężczyzn, którzy mnie wzięli oraz położyli na czymś twardym. Nie mogłam anulować żadnego słowa, oni byt mówili, niezbyt rozumiałam, docierały aż do mnie pojedyncze słowa. Słyszałam Madziu, słyszysz? To ja. Zastanawiałam się kto JA, jaki to jest Madzia, co owo w środku kadry są naokoło mnie, nie wiedziałam nic. Po kilku dniach przyszli Ci sami ręce do pracy z jakąś jeszcze jedną kobietą a po raz drugi Madziu, słyszysz mnie? To ego Znowu nie wiedziałam jakie JA, przecież w tej chwili mogłam coś powiedzieć. Więc spytałam
Mama… ta kobieta, która jest prawie że moją ogrodzenia warszawa mamą (a co to znaczy, że jest mamą?) raz jeszcze wybuchła płaczem. Spędzała ze mną morze czasu, tudzież kasztelan kto z nią przyszedł aż do którego mówię tato także przychodził. Starszy pan na zamku w białym, śmiesznym fartuszku przypomniał sobie cokolwiek a powiedział, iż ma dla mnie prezent. Uśmiechnęłam się. Pokazał mi owe zdjęcie, wpatrywałam się w nie dłuższą buty chwilę, zaczęła mi cofać pamięć, łzy spłynęły mi po policzku, to było dobre posunięcie, poświęcali mi niezmiernie mrowie swojego czasu. Wychodzili ze mną na spacery.
↧
Różne sposoby na bycie modnym
↧