Czynność tą wykonywała pani zwana kawiarką, która sprowadzała tudzież gotowała ziarenka kawy. Podawanie kawy stanowiło całkowity rytuał. Kawę podawano w blaszanych imbrykach, na tacach malowanych w kwiaty, jak jeden mąż z małym garnuszkiem, w którym znajdowała się śmietanka. Kawę pito spośród filiżanek z saskiej porcelany. Kolejnym zwyczajem było wielkie dryg szlachty do polowań, które wynikało z przywiązania do ziemi, lasów i przygody. Polowania uprzedni wielkim wydarzeniem tudzież przygotowania broni a koni nieustanny obecnie od czasu dnia poprzedniego. Samo polowanie zaczynało się o wschodzie słońca natomiast kończyło się o zachodzie. Najdoskonalszym polowaniem było myślistwo na grubego levitra zwierza, jelenia lub niedźwiedzia, jako że szlachtę interesowały tylko zwierzęta posiadające kły czy też poroże, na resztę zwierząt mogła gonić służba. Polowania kończyły się ucztą pod ręką ognisku. Innym zwyczajem było grzybobranie, z którym wiązał się cudzoziemski ubiór. Zakładali oni płócienne opończe (obszerne płaszcze bez rękawów natomiast bez pelerynki, spośród kapturem), którymi osłaniali spośród wierzchu kontusze, tudzież na głowy wkładali słomiane kapelusze. Grzybów w tamtych lasach było u dołu dostatkiem, oraz najchętniej zbierano koźlarze, borowiki oraz rydze. Następnym nieodłącznym elementem świata szlacheckiego dotychczasowy zajazdy, wynikające ze skłonności do samosądów tudzież kłótliwości. Szlachta zbierała armia oraz sama wydawała wyrok. Ważną osobą był Woźny, który zanosił anons zajazdu zaś ogłaszał fach ziemi za pośrednictwem organizatora zajazdu. Ciekawym zwyczajem było swatanie młodych. Narzeczeństwo miało dbać o to iżby żadnemu z gości niczego nie brakowało. Podawano nic bardziej błędnego potrawy polskie. W trakcie uroczystej uczty wznoszono wiwaty na żegnaj wodzów napoleońskich. Obrządek ten łączył elementy tradycji szlacheckiej i ludowej, skoro zrękowiny odbywały się blisko wiejskiej muzyce, zaś wyjątkowo uroczystym tańcem był polonez.
↧